Βυζαντινός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	Βυζαντινός	οι	Βυζαντινοί
γενική	του	Βυζαντινού	των	Βυζαντινών
αιτιατική	τον	Βυζαντινό	τους	Βυζαντινούς
κλητική		Βυζαντινέ		Βυζαντινοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Βυζαντινός < λόγιο ενδογενές δάνειο: υστερολατινική Byzantinus < byzantinus < Byzantium < αρχαία ελληνική Βυζάντιον < Βύζας < θρακικά

Κύριο όνομα

Βυζαντινός αρσενικό

• (εθνικό όνομα, ιστορία) ονομασία που δόθηκε από τους ιστορικούς για τον κάτοικο ή υπήκοο της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Ρωμανίας) (Βυζαντινής Αυτοκρατορίας)

Συνώνυμα

• Ελληνορωμαίος (σπάνιο)

Μεταφράσεις

    Βυζαντινός