Οὐλερῖχος

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Οὐλερῖχος	οἱ	Οὐλερῖχοι
γενική	τοῦ	Οὐλερίχου	τῶν	Οὐλερίχων
δοτική	τῷ	Οὐλερίχῳ	τοῖς	Οὐλερίχοις
αιτιατική	τὸν	Οὐλερῖχον	τοὺς	Οὐλερίχους
κλητική ὦ!		Οὐλερῖχε		Οὐλερῖχοι
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Οὐλερῖχος < (λόγιο δάνειο) γερμανική Ulrichs, με κατάλληλες προσαρμογές + κατάληξη -ος

Κύριο όνομα

Οὐλερῖχος αρσενικό (καθαρεύουσα)

• παρωχημένο ανδρικό επώνυμο, ελληνοποιημένη μορφή του Ούλριχς, ως επωνύμου του Γερμανού κλασικού φιλολόγου Heinrich Nicolaus Ulrichs (Βρέμη 1807 - Αθήνα 1843)

Άλλες μορφές

• Ουλερίχος, Ουλέριχος (μονοτονικό)