αναγραφέας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αναγραφέας	οι	αναγραφείς
γενική	του	αναγραφέα & αναγραφέως	των	αναγραφέων
αιτιατική	τον	αναγραφέα	τους	αναγραφείς
κλητική		αναγραφέα		αναγραφείς
Κατηγορία όπως «αμφορέας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αναγραφέας < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀναγραφεύς

Ουσιαστικό

αναγραφέας αρσενικό

• (ιστορία, επάγγελμα) υπεύθυνος για την καταγραφή των νόμων (καθώς και το όργανο καταγραφής)

  Ο Νικόμαχος ήταν γραμματικός και «αναγραφέας νόμων» στην αρχαία Αθήνα, με αντικείμενό του την επίσημη αναγραφή νόμων του κράτους σε ειδικές στήλες.

Συγγενικά

• αναγραφή
• → και δείτε τις λέξεις γραφέας και γράφω

Μεταφράσεις

    αναγραφέας

αγγλικά : recorder (en)