αναδίνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αναδίνω < μεσαιωνική ελληνική ἀναδίδω < αρχαία ελληνική ἀναδίδωμι < δίδωμι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *dédeh₃- < *deh₃-

Ρήμα

αναδίνω

• άλλη γραφή του αναδίδω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αναδίνω	ανέδινα	θα αναδίνω	να αναδίνω		αναδίνοντας
β' ενικ.	αναδίνεις	ανέδινες	θα αναδίνεις	να αναδίνεις	ανάδινε
γ' ενικ.	αναδίνει	ανέδινε	θα αναδίνει	να αναδίνει
α' πληθ.	αναδίνουμε	αναδίναμε	θα αναδίνουμε	να αναδίνουμε
β' πληθ.	αναδίνετε	αναδίνατε	θα αναδίνετε	να αναδίνετε	αναδίνετε
γ' πληθ.	αναδίνουν(ε)	ανέδιναν αναδίναν(ε)	θα αναδίνουν(ε)	να αναδίνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		ανέδωσα	θα αναδώσω	να αναδώσω		αναδώσει
β' ενικ.		ανέδωσες	θα αναδώσεις	να αναδώσεις	ανάδωσε
γ' ενικ.		ανέδωσε	θα αναδώσει	να αναδώσει
α' πληθ.		αναδώσαμε	θα αναδώσουμε	να αναδώσουμε
β' πληθ.		αναδώσατε	θα αναδώσετε	να αναδώσετε	αναδώστε
γ' πληθ.		ανέδωσαν αναδώσαν(ε)	θα αναδώσουν(ε)	να αναδώσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αναδώσει	είχα αναδώσει	θα έχω αναδώσει	να έχω αναδώσει
β' ενικ.	έχεις αναδώσει	είχες αναδώσει	θα έχεις αναδώσει	να έχεις αναδώσει
γ' ενικ.	έχει αναδώσει	είχε αναδώσει	θα έχει αναδώσει	να έχει αναδώσει
α' πληθ.	έχουμε αναδώσει	είχαμε αναδώσει	θα έχουμε αναδώσει	να έχουμε αναδώσει
β' πληθ.	έχετε αναδώσει	είχατε αναδώσει	θα έχετε αναδώσει	να έχετε αναδώσει
γ' πληθ.	έχουν αναδώσει	είχαν αναδώσει	θα έχουν αναδώσει	να έχουν αναδώσει

Μεταφράσεις

    αναδίνω

→ δείτε τη λέξη αναδίδω