αναχρονίζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αναχρονίζω < (ελληνιστική κοινή) ἀναχρονίζω / ἀναχρονίζομαι < αρχαία ελληνική χρονίζω < χρόνος

Ρήμα

αναχρονίζω

• κάνω λάθος στη χρονολόγηση γεγονότων, κάνω αναχρονισμούς

Συγγενικά

• αναχρονισμός
• αναχρονιστικά
• αναχρονιστικός
• αναχρονιστικώς
• → δείτε τις λέξεις ανά και χρόνος

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αναχρονίζω	αναχρόνιζα	θα αναχρονίζω	να αναχρονίζω		αναχρονίζοντας
β' ενικ.	αναχρονίζεις	αναχρόνιζες	θα αναχρονίζεις	να αναχρονίζεις	αναχρόνιζε
γ' ενικ.	αναχρονίζει	αναχρόνιζε	θα αναχρονίζει	να αναχρονίζει
α' πληθ.	αναχρονίζουμε	αναχρονίζαμε	θα αναχρονίζουμε	να αναχρονίζουμε
β' πληθ.	αναχρονίζετε	αναχρονίζατε	θα αναχρονίζετε	να αναχρονίζετε	αναχρονίζετε
γ' πληθ.	αναχρονίζουν(ε)	αναχρόνιζαν αναχρονίζαν(ε)	θα αναχρονίζουν(ε)	να αναχρονίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		αναχρόνισα	θα αναχρονίσω	να αναχρονίσω		αναχρονίσει
β' ενικ.		αναχρόνισες	θα αναχρονίσεις	να αναχρονίσεις	αναχρόνισε
γ' ενικ.		αναχρόνισε	θα αναχρονίσει	να αναχρονίσει
α' πληθ.		αναχρονίσαμε	θα αναχρονίσουμε	να αναχρονίσουμε
β' πληθ.		αναχρονίσατε	θα αναχρονίσετε	να αναχρονίσετε	αναχρονίστε
γ' πληθ.		αναχρόνισαν αναχρονίσαν(ε)	θα αναχρονίσουν(ε)	να αναχρονίσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αναχρονίσει	είχα αναχρονίσει	θα έχω αναχρονίσει	να έχω αναχρονίσει
β' ενικ.	έχεις αναχρονίσει	είχες αναχρονίσει	θα έχεις αναχρονίσει	να έχεις αναχρονίσει
γ' ενικ.	έχει αναχρονίσει	είχε αναχρονίσει	θα έχει αναχρονίσει	να έχει αναχρονίσει
α' πληθ.	έχουμε αναχρονίσει	είχαμε αναχρονίσει	θα έχουμε αναχρονίσει	να έχουμε αναχρονίσει
β' πληθ.	έχετε αναχρονίσει	είχατε αναχρονίσει	θα έχετε αναχρονίσει	να έχετε αναχρονίσει
γ' πληθ.	έχουν αναχρονίσει	είχαν αναχρονίσει	θα έχουν αναχρονίσει	να έχουν αναχρονίσει

Μεταφράσεις

    αναχρονίζω