αποδιώχνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αποδιώχνω < μεσαιωνική ελληνική αποδιώχνω < από + διώχνω

Προφορά

ΔΦΑ : /a.poˈðʝo.xno/

Ρήμα

αποδιώχνω (παθητική φωνή: αποδιώχνομαι)

1. (λαϊκότροπο) διώχνω
2. (λαϊκότροπο) απομακρύνω
3. (λαϊκότροπο) εκδιώκω

Άλλες μορφές

• αποδιώκω

Συγγενικά

• αποδιωγμένος
• απόδιωγμα
• αποδιωγμός
• αποδίωξη
• → δείτε τις λέξεις από και διώχνω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αποδιώχνω	απόδιωχνα	θα αποδιώχνω	να αποδιώχνω		αποδιώχνοντας
β' ενικ.	αποδιώχνεις	απόδιωχνες	θα αποδιώχνεις	να αποδιώχνεις	απόδιωχνε
γ' ενικ.	αποδιώχνει	απόδιωχνε	θα αποδιώχνει	να αποδιώχνει
α' πληθ.	αποδιώχνουμε	αποδιώχναμε	θα αποδιώχνουμε	να αποδιώχνουμε
β' πληθ.	αποδιώχνετε	αποδιώχνατε	θα αποδιώχνετε	να αποδιώχνετε	αποδιώχνετε
γ' πληθ.	αποδιώχνουν(ε)	απόδιωχναν αποδιώχναν(ε)	θα αποδιώχνουν(ε)	να αποδιώχνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		απόδιωξα	θα αποδιώξω	να αποδιώξω		αποδιώξει
β' ενικ.		απόδιωξες	θα αποδιώξεις	να αποδιώξεις	απόδιωξε
γ' ενικ.		απόδιωξε	θα αποδιώξει	να αποδιώξει
α' πληθ.		αποδιώξαμε	θα αποδιώξουμε	να αποδιώξουμε
β' πληθ.		αποδιώξατε	θα αποδιώξετε	να αποδιώξετε	αποδιώξτε
γ' πληθ.		απόδιωξαν αποδιώξαν(ε)	θα αποδιώξουν(ε)	να αποδιώξουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αποδιώξει	είχα αποδιώξει	θα έχω αποδιώξει	να έχω αποδιώξει
β' ενικ.	έχεις αποδιώξει	είχες αποδιώξει	θα έχεις αποδιώξει	να έχεις αποδιώξει
γ' ενικ.	έχει αποδιώξει	είχε αποδιώξει	θα έχει αποδιώξει	να έχει αποδιώξει
α' πληθ.	έχουμε αποδιώξει	είχαμε αποδιώξει	θα έχουμε αποδιώξει	να έχουμε αποδιώξει
β' πληθ.	έχετε αποδιώξει	είχατε αποδιώξει	θα έχετε αποδιώξει	να έχετε αποδιώξει
γ' πληθ.	έχουν αποδιώξει	είχαν αποδιώξει	θα έχουν αποδιώξει	να έχουν αποδιώξει

Μεταφράσεις

    αποδιώχνω

→ δείτε τις λέξεις διώχνω, απομακρύνω και εκδιώκω γαλλικά : repousser (fr), chasser (fr)