αποσταίνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αποσταίνω < μεσαιωνική ελληνική ἀποσταίνω < αρχαία ελληνική ἀφίσταμαι < ἀπό+ ἵστημι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *stísteh₂- < *steh₂- (ἵστημι)

Ρήμα

αποσταίνω

• (λογοτεχνικό) (λαϊκότροπο) κουράζομαι (ψυχικά ή σωματικά)

Αντώνυμα

• ξαποσταίνω

Συγγενικά

• απόσταμα
• αποσταμάρα
• αποσταμένος
• αποσταμός
• αποστασίλα
• → δείτε τη λέξη ἵστημι

Κλίση

Μετοχή παθητικού παρακειμένου: αποστασμένος, αποσταμένος

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αποσταίνω	απόσταινα	θα αποσταίνω	να αποσταίνω		αποσταίνοντας
β' ενικ.	αποσταίνεις	απόσταινες	θα αποσταίνεις	να αποσταίνεις	απόσταινε
γ' ενικ.	αποσταίνει	απόσταινε	θα αποσταίνει	να αποσταίνει
α' πληθ.	αποσταίνουμε	αποσταίναμε	θα αποσταίνουμε	να αποσταίνουμε
β' πληθ.	αποσταίνετε	αποσταίνατε	θα αποσταίνετε	να αποσταίνετε	αποσταίνετε
γ' πληθ.	αποσταίνουν(ε)	απόσταιναν αποσταίναν(ε)	θα αποσταίνουν(ε)	να αποσταίνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		απόστασα	θα αποστάσω	να αποστάσω		αποστάσει
β' ενικ.		απόστασες	θα αποστάσεις	να αποστάσεις	απόστασε
γ' ενικ.		απόστασε	θα αποστάσει	να αποστάσει
α' πληθ.		αποστάσαμε	θα αποστάσουμε	να αποστάσουμε
β' πληθ.		αποστάσατε	θα αποστάσετε	να αποστάσετε	αποστάστε
γ' πληθ.		απόστασαν αποστάσαν(ε)	θα αποστάσουν(ε)	να αποστάσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αποστάσει	είχα αποστάσει	θα έχω αποστάσει	να έχω αποστάσει
β' ενικ.	έχεις αποστάσει	είχες αποστάσει	θα έχεις αποστάσει	να έχεις αποστάσει
γ' ενικ.	έχει αποστάσει	είχε αποστάσει	θα έχει αποστάσει	να έχει αποστάσει
α' πληθ.	έχουμε αποστάσει	είχαμε αποστάσει	θα έχουμε αποστάσει	να έχουμε αποστάσει
β' πληθ.	έχετε αποστάσει	είχατε αποστάσει	θα έχετε αποστάσει	να έχετε αποστάσει
γ' πληθ.	έχουν αποστάσει	είχαν αποστάσει	θα έχουν αποστάσει	να έχουν αποστάσει

Μεταφράσεις

    αποσταίνω

→ δείτε τη λέξη κουράζομαι