αὐθήμερος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

αὐθήμερος < αὐτός + ἡμέρα

Ουσιαστικό

ὁ, ἡ αὐθήμερος,ον

1. αυτός που γίνεται αυθημερόν, την ίδια μέρα
2. ο πρόχειρος, χωρίς προμελέτη και σχεδιασμό
3. το ουδέτερο έγινε επίρρημα και έτσι το αὐθημερόν σημαίνει αμέσως, ακριβώς την ίδια μέρα, όπως και το αυθημερόν στη νεοελληνική