διαγουμίζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

διαγουμίζω < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική διαγουμίζω < διαγουμάς < τουρκική yağma (διαρπαγή)

Προφορά

ΔΦΑ : /ðʝa.ɣuˈmi.zo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δια‐γου‐μί‐ζω

Ρήμα

διαγουμίζω, αόρ.: διαγούμισα, παθ.φωνή: διαγουμίζομαι, π.αόρ.: διαγουμίστηκα, μτχ.π.π.: διαγουμισμένος

• λεηλατώ, αρπάζω πράγματα που δε μου ανήκουν

Συνώνυμα

• λαφυραγωγώ
• κουρσεύω

Συγγενικά

• αδιαγούμιστος / αδιαγούμητος
• διαγούμισμα
• διαγουμισμένος
• διαγουμιστής

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	διαγουμίζω	διαγούμιζα	θα διαγουμίζω	να διαγουμίζω		διαγουμίζοντας
β' ενικ.	διαγουμίζεις	διαγούμιζες	θα διαγουμίζεις	να διαγουμίζεις	διαγούμιζε
γ' ενικ.	διαγουμίζει	διαγούμιζε	θα διαγουμίζει	να διαγουμίζει
α' πληθ.	διαγουμίζουμε	διαγουμίζαμε	θα διαγουμίζουμε	να διαγουμίζουμε
β' πληθ.	διαγουμίζετε	διαγουμίζατε	θα διαγουμίζετε	να διαγουμίζετε	διαγουμίζετε
γ' πληθ.	διαγουμίζουν(ε)	διαγούμιζαν διαγουμίζαν(ε)	θα διαγουμίζουν(ε)	να διαγουμίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		διαγούμισα	θα διαγουμίσω	να διαγουμίσω		διαγουμίσει
β' ενικ.		διαγούμισες	θα διαγουμίσεις	να διαγουμίσεις	διαγούμισε
γ' ενικ.		διαγούμισε	θα διαγουμίσει	να διαγουμίσει
α' πληθ.		διαγουμίσαμε	θα διαγουμίσουμε	να διαγουμίσουμε
β' πληθ.		διαγουμίσατε	θα διαγουμίσετε	να διαγουμίσετε	διαγουμίστε
γ' πληθ.		διαγούμισαν διαγουμίσαν(ε)	θα διαγουμίσουν(ε)	να διαγουμίσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω διαγουμίσει	είχα διαγουμίσει	θα έχω διαγουμίσει	να έχω διαγουμίσει
β' ενικ.	έχεις διαγουμίσει	είχες διαγουμίσει	θα έχεις διαγουμίσει	να έχεις διαγουμίσει
γ' ενικ.	έχει διαγουμίσει	είχε διαγουμίσει	θα έχει διαγουμίσει	να έχει διαγουμίσει
α' πληθ.	έχουμε διαγουμίσει	είχαμε διαγουμίσει	θα έχουμε διαγουμίσει	να έχουμε διαγουμίσει
β' πληθ.	έχετε διαγουμίσει	είχατε διαγουμίσει	θα έχετε διαγουμίσει	να έχετε διαγουμίσει
γ' πληθ.	έχουν διαγουμίσει	είχαν διαγουμίσει	θα έχουν διαγουμίσει	να έχουν διαγουμίσει

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	διαγουμίζομαι	διαγουμιζόμουν(α)	θα διαγουμίζομαι	να διαγουμίζομαι
β' ενικ.	διαγουμίζεσαι	διαγουμιζόσουν(α)	θα διαγουμίζεσαι	να διαγουμίζεσαι
γ' ενικ.	διαγουμίζεται	διαγουμιζόταν(ε)	θα διαγουμίζεται	να διαγουμίζεται
α' πληθ.	διαγουμιζόμαστε	διαγουμιζόμαστε διαγουμιζόμασταν	θα διαγουμιζόμαστε	να διαγουμιζόμαστε
β' πληθ.	διαγουμίζεστε	διαγουμιζόσαστε διαγουμιζόσασταν	θα διαγουμίζεστε	να διαγουμίζεστε	(διαγουμίζεστε)
γ' πληθ.	διαγουμίζονται	διαγουμίζονταν διαγουμιζόντουσαν	θα διαγουμίζονται	να διαγουμίζονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		διαγουμίστηκα	θα διαγουμιστώ	να διαγουμιστώ		διαγουμιστεί
β' ενικ.		διαγουμίστηκες	θα διαγουμιστείς	να διαγουμιστείς	διαγουμίσου
γ' ενικ.		διαγουμίστηκε	θα διαγουμιστεί	να διαγουμιστεί
α' πληθ.		διαγουμιστήκαμε	θα διαγουμιστούμε	να διαγουμιστούμε
β' πληθ.		διαγουμιστήκατε	θα διαγουμιστείτε	να διαγουμιστείτε	διαγουμιστείτε
γ' πληθ.		διαγουμίστηκαν διαγουμιστήκαν(ε)	θα διαγουμιστούν(ε)	να διαγουμιστούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω διαγουμιστεί	είχα διαγουμιστεί	θα έχω διαγουμιστεί	να έχω διαγουμιστεί		διαγουμισμένος
β' ενικ.	έχεις διαγουμιστεί	είχες διαγουμιστεί	θα έχεις διαγουμιστεί	να έχεις διαγουμιστεί
γ' ενικ.	έχει διαγουμιστεί	είχε διαγουμιστεί	θα έχει διαγουμιστεί	να έχει διαγουμιστεί
α' πληθ.	έχουμε διαγουμιστεί	είχαμε διαγουμιστεί	θα έχουμε διαγουμιστεί	να έχουμε διαγουμιστεί
β' πληθ.	έχετε διαγουμιστεί	είχατε διαγουμιστεί	θα έχετε διαγουμιστεί	να έχετε διαγουμιστεί
γ' πληθ.	έχουν διαγουμιστεί	είχαν διαγουμιστεί	θα έχουν διαγουμιστεί	να έχουν διαγουμιστεί
Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι)
Παρακείμενος	είμαι, είσαι, είναι διαγουμισμένος - είμαστε, είστε, είναι διαγουμισμένοι
Υπερσυντέλικος	ήμουν, ήσουν, ήταν διαγουμισμένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν διαγουμισμένοι
Συντελ. Μέλλ.	θα είμαι, θα είσαι, θα είναι διαγουμισμένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι διαγουμισμένοι
Υποτακτική	να είμαι, να είσαι, να είναι διαγουμισμένος - να είμαστε, να είστε, να είναι διαγουμισμένοι

Μεταφράσεις

    διαγουμίζω

→ δείτε τις λέξεις αρπάζω, λεηλατώ, λαφυραγωγώ και κουρσεύω

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

διαγουμίζω < διαγουμάς < τουρκική yağma (διαρπαγή)

Ρήμα

διαγουμίζω

• λεηλατώ, κουρσεύω, διαγουμίζω

  άλλες μορφές: διαγουμῶ

Συγγενικά

• διαγουμάς

Πηγές

• διαγουμίζω -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].