διαλυτικώς

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

διαλυτικώς < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διαλυτικῶς. Συγχρονικά αναλύεται σε διαλυτικ(ός) + -ώς.

Επίρρημα

διαλυτικώς

• (παρωχημένο) διαλυτικά

Πηγές

• «διαλυτικός (& διαλυτικά, -ώς)» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)