εκμετάλλευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εκμετάλλευση	οι	εκμεταλλεύσεις
γενική	της	εκμετάλλευσης*	των	εκμεταλλεύσεων
αιτιατική	την	εκμετάλλευση	τις	εκμεταλλεύσεις
κλητική		εκμετάλλευση		εκμεταλλεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εκμεταλλεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εκμετάλλευση < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα ἐκμετάλλευσις < αρχαία ελληνική ἐκμεταλλεύ(ομαι) + -σις > -ση (κυριολεκτικά: βγάλσιμο του μέταλλου από το μετάλλευμα που το περιέχει και που υπάρχει σε φυσική κατάσταση)

Προφορά

ΔΦΑ : /ek.meˈta.lef.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : εκ‐με‐τάλ‐λευ‐ση

Ουσιαστικό

εκμετάλλευση θηλυκό

• χρήση πόρων, γης, καταστάσεων, συναισθημάτων, ανθρώπων για οικονομικό κέρδος ή άλλο όφελος κατά θεμιτό ή και κατά αθέμιτο τρόπο

Συγγενικά

• εκμεταλλευτής και εκμεταλλεύτρια
• εκμεταλλευόμενος
• εκμεταλλεύσιμος
• εκμεταλλεύομαι

Μεταφράσεις

    εκμετάλλευση

αγγλικά : exploitation (en), utilization (en) γαλλικά : exploitation (fr) εσπεράντο : ekspluatado (eo)