θριδακίνη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	θρῐδᾰκῑνα-
ονομαστική	ἡ	θριδακίνη	αἱ	θριδακῖναι
γενική	τῆς	θριδακίνης	τῶν	θριδακινῶν
δοτική	τῇ	θριδακίνῃ	ταῖς	θριδακίναις
αιτιατική	τὴν	θριδακίνην	τὰς	θριδακίνᾱς
κλητική ὦ!		θριδακίνη		θριδακῖναι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θριδακίνᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		θριδακίναιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'νίκη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θριδακίνη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

θριδακίνη (θρῐδᾰκῑν-) θηλυκό, αττικός τύπος του θρίδαξ

1. (λαχανικό) μαρούλι
2. είδος ζυμαρικού

Συνώνυμα

• θρίδαξ
• τετρακίνη

Συγγενικά

• θριδακινίς
• θριδακίσκη

Πηγές

• θριδακίνη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.