καθοριστικώς

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

καθοριστικώς < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή καθοριστικῶς. Συγχρονικά αναλύεται σε καθοριστικ(ός) + -ώς.

Επίρρημα

καθοριστικώς

• (παρωχημένο) καθοριστικά

Πηγές

• «καθοριστικός» (& καθοριστικά, -ώς) - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)