καταμόσχευσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	καταμόσχευσῐς	αἱ	καταμοσχεύσεις
γενική	τῆς	καταμοσχεύσεως	τῶν	καταμοσχεύσεων
δοτική	τῇ	καταμοσχεύσει	ταῖς	καταμοσχεύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	καταμόσχευσῐν	τὰς	καταμοσχεύσεις
κλητική ὦ!		καταμόσχευσῐ		καταμοσχεύσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καταμοσχεύσει
γεν-δοτ	τοῖν		καταμοσχευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταμόσχευσις < καταμοσχεύ(ω) + -σις

Ουσιαστικό

καταμόσχευσις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) η καταμόσχευση

Συγγενικά

• καταμοσχεύω
• → και δείτε τα αρχαία μοσχεύω και μόσχος

Πηγές

• καταμόσχευσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.