καταστολέας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	καταστολέας	οι	καταστολείς
γενική	του	καταστολέα	των	καταστολέων
αιτιατική	τον	καταστολέα	τους	καταστολείς
κλητική		καταστολέα		καταστολείς
Κατηγορία όπως «αμφορέας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταστολέας < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική καταστολεύς < καταστολ(ή) + (-εύς) -έας < αρχαία ελληνική καταστέλλω

Ουσιαστικό

καταστολέας αρσενικό

• αυτός που καταστέλλει

Μεταφράσεις

    καταστολέας

αγγλικά : repressor (en)

Πηγές

• «κατατολεύς» - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .