κατρακύλα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κατρακύλα	οι	κατρακύλες
γενική	της	κατρακύλας		—
αιτιατική	την	κατρακύλα	τις	κατρακύλες
κλητική		κατρακύλα		κατρακύλες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατρακύλα < κατρακυλώ + -α < (ελληνιστική κοινή) κατακυλίω < κατά + κυλίω

Ουσιαστικό

κατρακύλα θηλυκό

1. το να πέφτει κάποιος κυλώντας απότομα από ένα υψηλότερο επίπεδο σ' ένα χαμηλότερο
2. (μεταφορικά) πτώση ή μείωση

Συνώνυμα

• κατρακύλημα
• κατρακύλισμα

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κατρακυλώ

Μεταφράσεις

    κατρακύλα

αγγλικά : downswing (en)(2) γαλλικά : dégringolade (fr)