κεντρικώς

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κεντρικώς < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κεντρικῶς. Συγχρονικά αναλύεται σε κεντρικ(ός) + -ώς.

Επίρρημα

κεντρικώς

• (παρωχημένο) κεντρικά

Πηγές

• «κεντρικός» (& κεντρικά, -ώς) - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)