κηποτάφιο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κηποτάφιο	τα	κηποτάφια
γενική	του	κηποταφίου & κηποτάφιου	των	κηποταφίων
αιτιατική	το	κηποτάφιο	τα	κηποτάφια
κλητική		κηποτάφιο		κηποτάφια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κηποτάφιο < ελληνιστική κοινή κηποτάφιον < αρχαία ελληνική κῆπος + τάφος

Ουσιαστικό

κηποτάφιο ουδέτερο

• (λόγιο) τάφος σε κήπο, κήπος που εξυπηρετεί ταφικές ανάγκες

  ※  Χαρακτηρι­στική είναι η περίπτωση του βουλευτού Τ. Κλαύδιου Λύκου, ο οποίος πέθανε το 147/148 μ.Χ., και σύμφωνα με την επιγραφή της σαρκοφάγου του, η οποία βρέθηκε μετακινημένη, έχτισε μέσα σε δική του γη ένα «κηποτάφιο», δηλαδή έναν περίκλειστο κήπο με δένδρα και λουλούδια, όπου τοποθέτησε σαρκοφάγους, προφανώς της οικογένειάς του και αν­δριάντες. (*)

Μεταφράσεις

    κηποτάφιο

(ελληνιστική κοινή) : κηποτάφιον λατινικά : cepotaphium (la)