κιοτής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κιοτής	οι	κιοτήδες
γενική	του	κιοτή	των	κιοτήδων
αιτιατική	τον	κιοτή	τους	κιοτήδες
κλητική		κιοτή		κιοτήδες
Κατηγορία όπως «μπαλωματής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κιοτής < (άμεσο δάνειο) τουρκική kötü

Ουσιαστικό

κιοτής αρσενικό

• αυτός που κιοτεύει (δειλιάζει) μπροστά σε μια εν δυνάμει επικίνδυνη ενέργεια

Συγγενικά

• κιότεμα

Παράγωγα

• κιοτεύω

Συνώνυμα

• δειλός
• άνανδρος

Μεταφράσεις

    κιοτής

Πηγές

• Ορφανός, Βασίλης (2020) Τουρκικά δάνεια στα Ελληνικά της Κρήτης, Propylaeum, Heidelberg University Library 2020 (DOI), download.σελ.1-405.pdf, 1η έκδοση:2014