κλυδωνισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κλυδωνισμός	οι	κλυδωνισμοί
γενική	του	κλυδωνισμού	των	κλυδωνισμών
αιτιατική	τον	κλυδωνισμό	τους	κλυδωνισμούς
κλητική		κλυδωνισμέ		κλυδωνισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κλυδωνισμός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κλυδωνισμός (θαλασσοταραχή) < κλυδωνίζομαι, κλυδωνισ- + -μός με κατάληξη -ισμός< αρχαία ελληνική κλύδων

Προφορά

ΔΦΑ : /kli.ðo.niˈzmos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κλυ‐δω‐νι‐σμός

Ουσιαστικό

κλυδωνισμός αρσενικό

1. σφοδρή κίνηση ενός αντικειμένου λόγω της επενέργειας εξωτερικής δύναμης

   ≈ συνώνυμα: ταρακούνημα

   1. ιδίως πλεούμενου
   2. ή αεροσκάφους

      ≈ συνώνυμα: αναταράξεις

2. (μεταφορικά) αστάθεια σε ένα σύστημα

   ↪ Κλυδωνισμοί στο πολιτικό σύστημα μετά τα πρόσφατα σκάνδαλα.

   ≈ συνώνυμα: διατάραξη, αναταραχή

Συγγενικά

• κλυδωνίζομαι

→ και δείτε τη λέξη κλύδων

Μεταφράσεις

    ταρακούνημα σκάφους

αγγλικά : lurch (en) γαλλικά : ballottement (fr)

    μεταφορική σημασία

→ δείτε τη λέξη αναταραχή

Πηγές

• κλυδωνισμός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• κλυδωνισμός - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κλυδωνισμός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κλυδωνισμός

Ουσιαστικό

κλυδωνισμός αρσενικό

1. θαλασσοταραχή, φουρτούνα
2. (μεταφορικά) ψυχική αναστάτωση

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κλύδων

Πηγές

• κλυδωνισμός - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• κλυδωνισμός -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	κλυδωνισμός	οἱ	κλυδωνισμοί
γενική	τοῦ	κλυδωνισμοῦ	τῶν	κλυδωνισμῶν
δοτική	τῷ	κλυδωνισμῷ	τοῖς	κλυδωνισμοῖς
αιτιατική	τὸν	κλυδωνισμόν	τοὺς	κλυδωνισμούς
κλητική ὦ!		κλυδωνισμέ		κλυδωνισμοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κλυδωνισμώ
γεν-δοτ	τοῖν		κλυδωνισμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κλυδωνισμός < κλυδωνίζομαι, κλυδωνισ- + -μός < αρχαία ελληνική κλύδων

Ουσιαστικό

κλυδωνισμός αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) θαλασσοταραχή, φουρτούνα

Συγγενικά

• κλυδώνισμα

→ και δείτε το αρχαίο κλύδων

Πηγές

• κλυδωνισμός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κλυδωνισμός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.