κοντάκι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κοντάκι	τα	κοντάκια
γενική	του	κοντακιού	των	κοντακιών
αιτιατική	το	κοντάκι	τα	κοντάκια
κλητική		κοντάκι		κοντάκια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κοντάκι < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική κοντάκιον < ελληνιστική κοινή κοντάκιον (μικρό κοντάρι) < αρχαία ελληνική κοντός, (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική crosse

Ουσιαστικό

κοντάκι ουδέτερο

• το πίσω τμήμα ενός ντουφεκιού ή κυνηγετικού όπλου

  ※  Ακούμπησε το δεξί μάγουλο στο κοντάκι του ντουφεκιού, έκλεισε το αριστερό μάτι του και σημάδεψε. (Τάκης Αδάμος Σύντροφοι [διήγημα])

Άλλες μορφές

• (λόγιο) κοντάκιο

Συνώνυμα

• υποκόπανος

Συγγενικά

• κοντακιά
• κοντακιανός (λαϊκότροπο)

→ και δείτε τη λέξη κοντός

Μεταφράσεις

    κοντάκι

αγγλικά : gunstock (en) γαλλικά : crosse (fr)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ουσιαστικό

κοντάκι ουδέτερο

• άλλη μορφή του κοντάκιον, κοντάκιν