κουκούλιον

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κουκούλιον < ύστερο λατινικό cuculla < λατινική cucullus

Ρώσος πατριάρχης που φοράει το κουκούλιον

Ουσιαστικό

κουκούλιον ουδέτερο

1. κάλυμμα της κεφαλής (σκούφος) των ορθόδοξων μοναχών
2. το προοίμιο ενός κοντακίου (εκκλησιαστικού ύμνου)

Συγγενικά

• κουκούλα

Μεταφράσεις

    κουκούλιον