λατύπη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	λατύπη	οι	λατύπες
γενική	της	λατύπης	των	λατυπών
αιτιατική	τη	λατύπη	τις	λατύπες
κλητική		λατύπη		λατύπες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λατύπη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική λατύπη

Προφορά

ΔΦΑ : /laˈti.pi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : λα‐τύ‐πη

Ουσιαστικό

λατύπη θηλυκό

1. μικρό κομμάτι πέτρας που αποκόπηκε κατά την εξόρυξη ή κατά τη λάξευση ενός πέτρινου όγκου
2. αιχμηρό κομμάτι πετρώματος

Συγγενικά

• λατυπογενής
• λατυποπαγής

Μεταφράσεις

    λατύπη

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	λᾱτῠπα-
ονομαστική	ἡ	λατύπη	αἱ	λατύπαι
γενική	τῆς	λατύπης	τῶν	λατυπῶν
δοτική	τῇ	λατύπῃ	ταῖς	λατύπαις
αιτιατική	τὴν	λατύπην	τὰς	λατύπᾱς
κλητική ὦ!		λατύπη		λατύπαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λατύπᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		λατύπαιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λατύπη < λάτυπος (λιθοξόος) < λα- λᾶας (πέτρα) +‎ -τυπ(ος) (θέμα όπως στο τύπτω) + -η

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• λατύπη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.