μεσομήριον

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	μεσομήριον	τὰ	μεσομήρια
γενική	τοῦ	μεσομηρίου	τῶν	μεσομηρίων
δοτική	τῷ	μεσομηρίῳ	τοῖς	μεσομηρίοις
αιτιατική	τὸ	μεσομήριον	τὰ	μεσομήρια
κλητική ὦ!		μεσομήριον		μεσομήρια
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μεσομήριον < ελληνιστική κοινή μεσομήρια (πληθυντικός) με σχηματισμό σε ενικό + -ον

Ουσιαστικό

μεσομήριον ουδέτερο

• (καθαρεύουσα) το μεσομήριο

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .