μετάλλευσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μετάλλευσῐς	αἱ	μεταλλεύσεις
γενική	τῆς	μεταλλεύσεως	τῶν	μεταλλεύσεων
δοτική	τῇ	μεταλλεύσει	ταῖς	μεταλλεύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μετάλλευσῐν	τὰς	μεταλλεύσεις
κλητική ὦ!		μετάλλευσῐ		μεταλλεύσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μεταλλεύσει
γεν-δοτ	τοῖν		μεταλλευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μετάλλευσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μεταλλεύ(ω) + -σις

Ουσιαστικό

μετάλλευσις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) μετάλλευση, η εξόρυξη μετάλλων

  ≈ συνώνυμα: μεταλλεία (θηλυκό)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη μέταλλον

Πηγές

• μετάλλευσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.