μετακίνησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μετακίνησῐς	αἱ	μετακινήσεις
γενική	τῆς	μετακινήσεως	τῶν	μετακινήσεων
δοτική	τῇ	μετακινήσει	ταῖς	μετακινήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μετακίνησῐν	τὰς	μετακινήσεις
κλητική ὦ!		μετακίνησῐ		μετακινήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μετακινήσει
γεν-δοτ	τοῖν		μετακινησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μετακίνησις < μετακινέω / μετακινῶ, μετα-κινη- + -σις (-ησις)

Ουσιαστικό

μετακίνησις θηλυκό

• (αρχική σημασία) αλλαγή
• (ελληνιστική σημασία) μετακίνηση (όπως σπονδύλων ή για την περιγραφή κινήσεων)

  άλλες μορφές: μετακίνημα

Συγγενικά

• μετακινητέος
• μετακινητός

→ και δείτε τις λέξεις μετακινέω, μετά, κίνησις και κινέω

Πηγές

• μετακίνησις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μετακίνησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.