μετοίκηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μετοίκηση	οι	μετοικήσεις
γενική	της	μετοίκησης*	των	μετοικήσεων
αιτιατική	τη	μετοίκηση	τις	μετοικήσεις
κλητική		μετοίκηση		μετοικήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, μετοικήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μετοίκηση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική μετοίκησις + -ση

Προφορά

ΔΦΑ : /meˈti.ci.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : με‐τοί‐κη‐ση

ομόηχο: μετοίκιση

Ουσιαστικό

μετοίκηση θηλυκό

• το αποτέλεσμα του μετοικώ

Μεταφράσεις

    μετοίκηση

Πηγές

• μετοίκηση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας