μοναχή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μοναχή	οι	μοναχές
γενική	της	μοναχής	των	μοναχών
αιτιατική	τη	μοναχή	τις	μοναχές
κλητική		μοναχή		μοναχές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μοναχή < μεσαιωνική ελληνική μοναχή, θηλυκό του μοναχός < αρχαία ελληνική μοναχός < μόνος

μοναχή θηλυκό

(θρησκεία) αυτή που έχει αποσυρθεί από τα εγκόσμια, για να μονάσει και να αφιερωθεί στο θεό, συνήθως ως μέλος μιας κοινότητας ή αδελφότητας που κατοικεί σε μια μονή

μοναχή