μπερτόδουλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μπερτόδουλος	οι	μπερτόδουλοι
γενική	του	μπερτόδουλου	των	μπερτόδουλων
αιτιατική	τον	μπερτόδουλο	τους	μπερτόδουλους
κλητική		μπερτόδουλε		μπερτόδουλοι
Κατηγορία όπως «αντίλαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μπερτόδουλος < (όψιμη) μεσαιωνική ελληνική Μπερτόλδος (με παρετυμολόγηση από το δούλος) < ιταλική Bertoldo < γερμανική Berthold < παλαιά άνω γερμανική berht (λαμπερός) + waltan (κυβερνώ)

Προφορά

ΔΦΑ : /beɾˈto.ðu.los/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μπερ‐τό‐δου‐λος

Ουσιαστικό

μπερτόδουλος αρσενικό

• (ιδιωματικό) ο πονηρός, ο καταφερτζής

Άλλες μορφές

• μπερτόλδος

Συγγενικά

• μπερτοδουλισμός

Δείτε επίσης

• Νίκος Σαραντάκος, Πανουργίαι υψηλόταται του Μπερτόλδου

Μεταφράσεις

    μπερτόδουλος