μπουκαδόρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μπουκαδόρος	οι	μπουκαδόροι
γενική	του	μπουκαδόρου	των	μπουκαδόρων
αιτιατική	τον	μπουκαδόρο	τους	μπουκαδόρους
κλητική		μπουκαδόρε		μπουκαδόροι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μπουκαδόρος < μπουκ(άρω) + -αδόρος

Προφορά

ΔΦΑ : /bu.kaˈðo.ɾos/

Ουσιαστικό

μπουκαδόρος αρσενικό

• είδος κλέφτη που εισέρχεται (μπουκάρει) στα οικήματα από ξεκλείδωτες πόρτες, ανοιχτά παράθυρα, φεγγίτες, μπαλκονόπορτες και, γενικότερα, από μη ασφαλισμένα σημεία, τα οποία δε χρειάζεται να παραβιάσει κατά την είσοδό του στο χώρο

  ※  Μην ξεχνάτε ποτέ: Ο Μπουκαδόρος δ ε ν είναι Διαρήκτης. Ο Μπουκαδόρος δ ε ν κάνει Διάρηξη.

  Ηλίας Πετρόπουλος, Εγχειρίδιον του καλού κλέφτη (Αθήνα: Νεφέλη, 1979), σ. 35.

Συγγενικά

• μπουκάρισμα
• μπουκάρω

Δείτε επίσης

Διαφορετικής ετυμολογίας:

• μπούκα
• μπουκαδούρα
• μπουκάλι
• μπουκαπόρτα
• μπουκιά

Μεταφράσεις

    μπουκαδόρος