μυροπώλης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μυροπώλης	οι	μυροπώλες
γενική	του	μυροπώλη	των	μυροπωλών
αιτιατική	τον	μυροπώλη	τους	μυροπώλες
κλητική		μυροπώλη		μυροπώλες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μυροπώλης < αρχαία ελληνική μῠροπώλης < μύρον + πωλέω

Ουσιαστικό

μυροπώλης αρσενικό (θηλυκό: μυροπώλιδα, μυροπώλισσα & μυροπώλις)

• (επάγγελμα) αυτός που έχει ως επάγγελμα να πουλάει αρώματα

Συνώνυμα

• αρωματοπώλης

Συγγενικά

• μυροπωλείο
• μυροπώλιδα
• μυροπώλις
• μυροπώλισσα
• → δείτε τις λέξεις μύρο και πουλώ

Μεταφράσεις

    μυροπώλης

→ δείτε τη λέξη αρωματοπώλης