μυρώνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μυρώνω < αρχαία ελληνική μυρόω + -ώνω < μύρον

Ρήμα

μυρώνω

1. ρίχνω μύρο ή αλείφω κάτι με μύρο
2. (λογοτεχνικό) ευωδιάζω

Συγγενικά

• μύρωμα
• → δείτε τη λέξη μύρο

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	μυρώνω	μύρωνα	θα μυρώνω	να μυρώνω		μυρώνοντας
β' ενικ.	μυρώνεις	μύρωνες	θα μυρώνεις	να μυρώνεις	μύρωνε
γ' ενικ.	μυρώνει	μύρωνε	θα μυρώνει	να μυρώνει
α' πληθ.	μυρώνουμε	μυρώναμε	θα μυρώνουμε	να μυρώνουμε
β' πληθ.	μυρώνετε	μυρώνατε	θα μυρώνετε	να μυρώνετε	μυρώνετε
γ' πληθ.	μυρώνουν(ε)	μύρωναν μυρώναν(ε)	θα μυρώνουν(ε)	να μυρώνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		μύρωσα	θα μυρώσω	να μυρώσω		μυρώσει
β' ενικ.		μύρωσες	θα μυρώσεις	να μυρώσεις	μύρωσε
γ' ενικ.		μύρωσε	θα μυρώσει	να μυρώσει
α' πληθ.		μυρώσαμε	θα μυρώσουμε	να μυρώσουμε
β' πληθ.		μυρώσατε	θα μυρώσετε	να μυρώσετε	μυρώστε
γ' πληθ.		μύρωσαν μυρώσαν(ε)	θα μυρώσουν(ε)	να μυρώσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω μυρώσει	είχα μυρώσει	θα έχω μυρώσει	να έχω μυρώσει
β' ενικ.	έχεις μυρώσει	είχες μυρώσει	θα έχεις μυρώσει	να έχεις μυρώσει
γ' ενικ.	έχει μυρώσει	είχε μυρώσει	θα έχει μυρώσει	να έχει μυρώσει
α' πληθ.	έχουμε μυρώσει	είχαμε μυρώσει	θα έχουμε μυρώσει	να έχουμε μυρώσει
β' πληθ.	έχετε μυρώσει	είχατε μυρώσει	θα έχετε μυρώσει	να έχετε μυρώσει
γ' πληθ.	έχουν μυρώσει	είχαν μυρώσει	θα έχουν μυρώσει	να έχουν μυρώσει

Μεταφράσεις

    μυρώνω