ναυαρχία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ναυαρχία	οι	ναυαρχίες
γενική	της	ναυαρχίας	των	ναυαρχιών
αιτιατική	τη	ναυαρχία	τις	ναυαρχίες
κλητική		ναυαρχία		ναυαρχίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ναυαρχία < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ναυαρχία < ναύαρχος

Ουσιαστικό

ναυαρχία θηλυκό

1. (ναυτικός όρος) το αξίωμα του ναυάρχου
2. η θητεία ενός αξιωματικού στο αξίωμα του ναυάρχου

Συγγενικά

• ναυαρχείο
• ναυαρχία
• ναυαρχίδα
• ναύαρχος

Μεταφράσεις

    ναυαρχία

γαλλικά : amirauté (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ναυαρχίᾱ	αἱ	ναυαρχίαι
γενική	τῆς	ναυαρχίᾱς	τῶν	ναυαρχιῶν
δοτική	τῇ	ναυαρχίᾳ	ταῖς	ναυαρχίαις
αιτιατική	τὴν	ναυαρχίᾱν	τὰς	ναυαρχίᾱς
κλητική ὦ!		ναυαρχίᾱ		ναυαρχίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ναυαρχίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ναυαρχίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• ναυαρχία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ναυαρχία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.