ναυτόφωνον

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ναυτόφωνον < λόγιο ενδογενές δάνειο: (μεταφραστικό δάνειο) αγγλική nautophone < αρχαία ελληνική ναυτό- + -φωνον

Ουσιαστικό

ναυτόφωνον ουδέτερο

• (καθαρεύουσα, ναυτικός όρος, σπάνιο) ηλεκτρικό μηχάνημα που εφευρέθηκε το 1929 το οποίο παράγει, μέσω παλλόμενου διαφράγματος, οξύ ήχο, προειδοποιητικό ομίχλης για τα πλοία

Μεταφράσεις

    ναυτόφωνον

αγγλικά : nautophone (en)

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
• Επίτομον εγκυκλοπαιδικόν λεξικόν (1935). Αθήνα: Εκδοτικός Οίκος Ελευθερουδάκη, σελ. 2099.