νόστιμος

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο νόστιμος η νόστιμη το νόστιμο
      γενική του νόστιμου της νόστιμης του νόστιμου
    αιτιατική τον νόστιμο τη νόστιμη το νόστιμο
     κλητική νόστιμε νόστιμη νόστιμο
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι νόστιμοι οι νόστιμες τα νόστιμα
      γενική των νόστιμων των νόστιμων των νόστιμων
    αιτιατική τους νόστιμους τις νόστιμες τα νόστιμα
     κλητική νόστιμοι νόστιμες νόστιμα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

[επεξεργασία]
νόστιμος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική νόστιμος (σχετικός με τον νόστο, την επιστροφή στην πατρίδα) ελληνιστική σημασία: ζουμερός, μεσαιωνική σημασία: νόστιμος < νόστος[1] < νόστος + -ιμος

Προφορά

[επεξεργασία]
ΔΦΑ : /ˈno.sti.mos/
τυπογραφικός συλλαβισμός: νό‐στι‐μος

Επίθετο

[επεξεργασία]

νόστιμος, -η, -ο, συγκριτικός: νοστιμότερος, υπερθετικός:  νοστιμότατος

  1. αυτός που έχει πολύ ωραία γεύση
    το φαγητό ήταν πολύ νόστιμο
     συνώνυμα: εύγευστος
  2. (μεταφορικά) αυτός που είναι αρκετά όμορφος ή χαριτωμένος
    η κοπελίτσα αυτή είναι πολύ νόστιμη

Αντώνυμα

[επεξεργασία]

Συγγενικά

[επεξεργασία]

→ και δείτε τις λέξεις νοσταλγία και νόστος

Μεταφράσεις

[επεξεργασία]

Αναφορές

[επεξεργασία]



Ετυμολογία

[επεξεργασία]

νόστιμος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική νόστιμος < νόστος + -ιμος

Επίθετο

[επεξεργασία]

νόστιμος

  1. νόστιμος
  2. ευχάριστος (στη γεύση, στην ακοή)
  3. (για χαρακτήρα, για πρόσωπα)
    1. προσηνής, καλοδιάθετος
    2. συνετός
    3. χαριτωμένος
  4. εκλεκτός

Άλλες μορφές

[επεξεργασία]

Συνώνυμα

[επεξεργασία]

Συγγενικά

[επεξεργασία]



→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική / νόστιμος τὸ νόστιμον
      γενική τοῦ/τῆς νοστίμου τοῦ νοστίμου
      δοτική τῷ/τῇ νοστίμ τῷ νοστίμ
    αιτιατική τὸν/τὴν νόστιμον τὸ νόστιμον
     κλητική ! νόστιμε νόστιμον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ νόστιμοι τὰ νόστιμ
      γενική τῶν νοστίμων τῶν νοστίμων
      δοτική τοῖς/ταῖς νοστίμοις τοῖς νοστίμοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς νοστίμους τὰ νόστιμ
     κλητική ! νόστιμοι νόστιμ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ νοστίμω τὼ νοστίμω
      γεν-δοτ τοῖν νοστίμοιν τοῖν νοστίμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

[επεξεργασία]

νόστιμος < νόστ(ος) + -ιμος[1] < νέομαι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *nes-

Επίθετο

[επεξεργασία]

νόστῐμος, -ος, -ον, συγκριτικός: νοστιμώτερος, υπερθετικός:  νοστιμώτατος

  1. που αφορά τον νόστο, την επιστροφή στην πατρίδα
    εκφράσεις: νόστιμον ἦμαρ
  2. που είναι ικανός να επιστρέψει στην πατρίδα, υγιής, ζωντανός
  3. (για φυτά) που δίνει μεγάλη παραγωγή
  4. θρεπτικός

Συγγενικά

[επεξεργασία]

→ και δείτε τη λέξη νόστος

Αναφορές

[επεξεργασία]
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.