ορθολίθι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ορθολίθι	τα	ορθολίθια
γενική	του	ορθολιθιού	των	ορθολιθιών
αιτιατική	το	ορθολίθι	τα	ορθολίθια
κλητική		ορθολίθι		ορθολίθια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ορθολίθι < ορθο- + λίθ(ος) + -ι

Προφορά

ΔΦΑ : /oɾ.θoˈli.θi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ορ‐θο‐λί‐θι

Ουσιαστικό

ορθολίθι ουδέτερο

• (λογοτεχνικό) απότομος βράχος που εκτείνεται σε κάθετη (όρθια) θέση

  ※  Ξαπλωμένος κατάνακρα στ’ ὀρθολίθι, τὶς πλάτες στηρίζοντας στὴ χορταριασμένη πλαγιά, ψηλαφᾷ τὰ ψαρὰ γένεια του καὶ κοιτάζει κάτω, θαλασσινὸς θεὸς ποῦ θέλει νὰ γνωρίσῃ τὸ ἀπέραντο κράτος του.

  Ανδρέας Καρκαβίτσας, Οι κουρσάροι από τη συλλογή Λόγια της πλώρης (1924)

Συγγενικά

• Ορθολίθι (τοπωνύμιο)

Μεταφράσεις

    ορθολίθι

Πηγές

• ορθολίθι - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)