οὐρβανός

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	οὐρβανός	οἱ	οὐρβανοί
γενική	τοῦ	οὐρβανοῦ	τῶν	οὐρβανῶν
δοτική	τῷ	οὐρβανῷ	τοῖς	οὐρβανοῖς
αιτιατική	τὸν	οὐρβανόν	τοὺς	οὐρβανούς
κλητική ὦ!		οὐρβανέ		οὐρβανοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		οὐρβανώ
γεν-δοτ	τοῖν		οὐρβανοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

οὐρβανός < (άμεσο δάνειο) λατινική urbanus < praetor urbanus (o αστυδίκης)

Ουσιαστικό

οὐρβανός αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) στρατηγός

Πηγές

• οὐρβανός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.