παίγνιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	παίγνιον	τὰ	παίγνιᾰ
γενική	τοῦ	παιγνίου	τῶν	παιγνίων
δοτική	τῷ	παιγνίῳ	τοῖς	παιγνίοις
αιτιατική	τὸ	παίγνιον	τὰ	παίγνιᾰ
κλητική ὦ!		παίγνιον		παίγνιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παιγνίω
γεν-δοτ	τοῖν		παιγνίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παίγνιον < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

παίγνιον ουδέτερο

• → ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• παίγνιον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παίγνιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.