παραίνεσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	παραίνεσῐς	αἱ	παραινέσεις
γενική	τῆς	παραινέσεως	τῶν	παραινέσεων
δοτική	τῇ	παραινέσει	ταῖς	παραινέσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	παραίνεσῐν	τὰς	παραινέσεις
κλητική ὦ!		παραίνεσῐ		παραινέσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παραινέσει
γεν-δοτ	τοῖν		παραινεσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παραίνεσις < παραινέ(ω) + -σις. Μορφολογικά αναλύεται σε παρ- + → δείτε τη λέξη αἴνεσις

Ουσιαστικό

παραίνεσις θηλυκό

• η παραίνεση

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις παραινέω, παρά και αἰνέω

Πηγές

• παραίνεσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παραίνεσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.