παραφωνώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

παραφωνώ < παραφωνία + -ώ (αναδρομικός σχηματισμός)

Ρήμα

παραφωνώ

• είμαι παράφωνος

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	παραφωνώ	παραφωνούσα	θα παραφωνώ	να παραφωνώ		παραφωνώντας
β' ενικ.	παραφωνείς	παραφωνούσες	θα παραφωνείς	να παραφωνείς	(παραφώνει)
γ' ενικ.	παραφωνεί	παραφωνούσε	θα παραφωνεί	να παραφωνεί
α' πληθ.	παραφωνούμε	παραφωνούσαμε	θα παραφωνούμε	να παραφωνούμε
β' πληθ.	παραφωνείτε	παραφωνούσατε	θα παραφωνείτε	να παραφωνείτε	παραφωνείτε
γ' πληθ.	παραφωνούν(ε)	παραφωνούσαν(ε)	θα παραφωνούν(ε)	να παραφωνούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		παραφώνησα	θα παραφωνήσω	να παραφωνήσω		παραφωνήσει
β' ενικ.		παραφώνησες	θα παραφωνήσεις	να παραφωνήσεις	παραφώνησε
γ' ενικ.		παραφώνησε	θα παραφωνήσει	να παραφωνήσει
α' πληθ.		παραφωνήσαμε	θα παραφωνήσουμε	να παραφωνήσουμε
β' πληθ.		παραφωνήσατε	θα παραφωνήσετε	να παραφωνήσετε	παραφωνήστε
γ' πληθ.		παραφώνησαν παραφωνήσαν(ε)	θα παραφωνήσουν(ε)	να παραφωνήσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω παραφωνήσει	είχα παραφωνήσει	θα έχω παραφωνήσει	να έχω παραφωνήσει
β' ενικ.	έχεις παραφωνήσει	είχες παραφωνήσει	θα έχεις παραφωνήσει	να έχεις παραφωνήσει
γ' ενικ.	έχει παραφωνήσει	είχε παραφωνήσει	θα έχει παραφωνήσει	να έχει παραφωνήσει
α' πληθ.	έχουμε παραφωνήσει	είχαμε παραφωνήσει	θα έχουμε παραφωνήσει	να έχουμε παραφωνήσει
β' πληθ.	έχετε παραφωνήσει	είχατε παραφωνήσει	θα έχετε παραφωνήσει	να έχετε παραφωνήσει
γ' πληθ.	έχουν παραφωνήσει	είχαν παραφωνήσει	θα έχουν παραφωνήσει	να έχουν παραφωνήσει

Μεταφράσεις

    παραφωνώ