παραχαράκτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	παραχαράκτης	οι	παραχαράκτες
γενική	του	παραχαράκτη	των	παραχαρακτών
αιτιατική	τον	παραχαράκτη	τους	παραχαράκτες
κλητική		παραχαράκτη		παραχαράκτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παραχαράκτης < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή παραχαράκτης < αρχαία ελληνική παραχαράσσω

Ουσιαστικό

παραχαράκτης αρσενικό (θηλυκό παραχαράκτρια)

• αυτός που προσπαθεί να παραγάγει πλαστά χαρτονομίσματα ή κίβδηλα νομίσματα

Άλλες μορφές

• παραχαράχτης

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις παραχαράζω και χαράζω

Μεταφράσεις

    παραχαράκτης

αγγλικά : counterfeiter (en) γαλλικά : contrefacteur (fr), faux monnayeur (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

• {(ελληνιστική κοινή) → ζητούμενο λήμμα

  άλλες μορφές: παραχαρακτής

Πηγές

• παραχαράκτης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παραχαράκτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.