πελεκᾶς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	πελεκᾱντ-
ονομαστική	ὁ	πελεκᾶς	οἱ	πελεκᾶντες
γενική	τοῦ	πελεκᾶντος	τῶν	πελεκάντων
δοτική	τῷ	πελεκᾶντῐ	τοῖς	πελεκᾶσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	πελεκᾶντᾰ	τοὺς	πελεκᾶντᾰς
κλητική ὦ!		πελεκᾶς		πελεκᾶντες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πελεκᾶντε
γεν-δοτ	τοῖν		πελεκάντοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ἱμάς' όπως «πελεκᾶς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πελεκᾶς < πελεκάω

Ουσιαστικό

πελεκᾶς αρσενικό

• (πτηνό) δρυοκολάπτης

Δείτε επίσης

• πελεκάν (πελεκάνος)

Πηγές

• πελεκᾶς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πελεκᾶς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.