περιτείχισις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	περιτείχισῐς	αἱ	περιτειχίσεις
γενική	τῆς	περιτειχίσεως	τῶν	περιτειχίσεων
δοτική	τῇ	περιτειχίσει	ταῖς	περιτειχίσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	περιτείχισῐν	τὰς	περιτειχίσεις
κλητική ὦ!		περιτείχισῐ		περιτειχίσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		περιτειχίσει
γεν-δοτ	τοῖν		περιτειχισέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

περιτείχισις < περιτειχί(ζω) + -σις

Ουσιαστικό

περιτείχισις, -εως θηλυκό

• περιτείχιση

Πηγές

• περιτείχισις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• περιτείχισις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.