προσφωνώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

προσφωνώ < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική προσφωνῶ / προσφωνέω < προσ- + -φωνώ < φωνή

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾo.sfoˈno/

τυπογραφικός συλλαβισμός : προ‐σφω‐νώ

Ρήμα

προσφωνώ, πρτ.: προσφωνούσα, αόρ.: προσφώνησα, παθ.φωνή: προσφωνούμαι, π.αόρ.: προσφωνήθηκα, μτχ.π.π.: προσφωνημένος

1. χαιρετώ κάποιον μέσω ενός σύντομου λόγου σε μια εκδήλωση
2. δίνω τον λόγο σε κάποιον καλώντας τον με τον τίτλο του ή το όνομά του

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	προσφωνώ	προσφωνούσα	θα προσφωνώ	να προσφωνώ		προσφωνώντας
β' ενικ.	προσφωνείς	προσφωνούσες	θα προσφωνείς	να προσφωνείς	(προσφώνει)
γ' ενικ.	προσφωνεί	προσφωνούσε	θα προσφωνεί	να προσφωνεί
α' πληθ.	προσφωνούμε	προσφωνούσαμε	θα προσφωνούμε	να προσφωνούμε
β' πληθ.	προσφωνείτε	προσφωνούσατε	θα προσφωνείτε	να προσφωνείτε	προσφωνείτε
γ' πληθ.	προσφωνούν(ε)	προσφωνούσαν(ε)	θα προσφωνούν(ε)	να προσφωνούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		προσφώνησα	θα προσφωνήσω	να προσφωνήσω		προσφωνήσει
β' ενικ.		προσφώνησες	θα προσφωνήσεις	να προσφωνήσεις	προσφώνησε
γ' ενικ.		προσφώνησε	θα προσφωνήσει	να προσφωνήσει
α' πληθ.		προσφωνήσαμε	θα προσφωνήσουμε	να προσφωνήσουμε
β' πληθ.		προσφωνήσατε	θα προσφωνήσετε	να προσφωνήσετε	προσφωνήστε
γ' πληθ.		προσφώνησαν προσφωνήσαν(ε)	θα προσφωνήσουν(ε)	να προσφωνήσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω προσφωνήσει	είχα προσφωνήσει	θα έχω προσφωνήσει	να έχω προσφωνήσει
β' ενικ.	έχεις προσφωνήσει	είχες προσφωνήσει	θα έχεις προσφωνήσει	να έχεις προσφωνήσει
γ' ενικ.	έχει προσφωνήσει	είχε προσφωνήσει	θα έχει προσφωνήσει	να έχει προσφωνήσει
α' πληθ.	έχουμε προσφωνήσει	είχαμε προσφωνήσει	θα έχουμε προσφωνήσει	να έχουμε προσφωνήσει
β' πληθ.	έχετε προσφωνήσει	είχατε προσφωνήσει	θα έχετε προσφωνήσει	να έχετε προσφωνήσει
γ' πληθ.	έχουν προσφωνήσει	είχαν προσφωνήσει	θα έχουν προσφωνήσει	να έχουν προσφωνήσει

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	προσφωνούμαι	προσφωνούμουν	θα προσφωνούμαι	να προσφωνούμαι
β' ενικ.	προσφωνείσαι	προσφωνούσουν	θα προσφωνείσαι	να προσφωνείσαι
γ' ενικ.	προσφωνείται	προσφωνούνταν	θα προσφωνείται	να προσφωνείται
α' πληθ.	προσφωνούμαστε	προσφωνούμασταν προσφωνούμαστε	θα προσφωνούμαστε	να προσφωνούμαστε
β' πληθ.	προσφωνείστε	προσφωνούσασταν προσφωνούσαστε	θα προσφωνείστε	να προσφωνείστε	προσφωνείστε
γ' πληθ.	προσφωνούνται	προσφωνούνταν	θα προσφωνούνται	να προσφωνούνται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		προσφωνήθηκα	θα προσφωνηθώ	να προσφωνηθώ		προσφωνηθεί
β' ενικ.		προσφωνήθηκες	θα προσφωνηθείς	να προσφωνηθείς	προσφωνήσου
γ' ενικ.		προσφωνήθηκε	θα προσφωνηθεί	να προσφωνηθεί
α' πληθ.		προσφωνηθήκαμε	θα προσφωνηθούμε	να προσφωνηθούμε
β' πληθ.		προσφωνηθήκατε	θα προσφωνηθείτε	να προσφωνηθείτε	προσφωνηθείτε
γ' πληθ.		προσφωνήθηκαν προσφωνηθήκαν(ε)	θα προσφωνηθούν(ε)	να προσφωνηθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω προσφωνηθεί	είχα προσφωνηθεί	θα έχω προσφωνηθεί	να έχω προσφωνηθεί		προσφωνημένος
β' ενικ.	έχεις προσφωνηθεί	είχες προσφωνηθεί	θα έχεις προσφωνηθεί	να έχεις προσφωνηθεί
γ' ενικ.	έχει προσφωνηθεί	είχε προσφωνηθεί	θα έχει προσφωνηθεί	να έχει προσφωνηθεί
α' πληθ.	έχουμε προσφωνηθεί	είχαμε προσφωνηθεί	θα έχουμε προσφωνηθεί	να έχουμε προσφωνηθεί
β' πληθ.	έχετε προσφωνηθεί	είχατε προσφωνηθεί	θα έχετε προσφωνηθεί	να έχετε προσφωνηθεί
γ' πληθ.	έχουν προσφωνηθεί	είχαν προσφωνηθεί	θα έχουν προσφωνηθεί	να έχουν προσφωνηθεί

Μεταφράσεις

    προσφωνώ

αγγλικά : address (en) γαλλικά : haranguer (fr)

Πηγές

• προσφωνώ - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)