πρόσειμι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

1. πρόσειμι < πρός + εἰμί
2. πρόσειμι < πρός + εἶμι

Ρήμα

πρόσειμι

1. είμαι παρών
2. είμαι κοντά
3. προστίθεμαι
4. συνυπάρχω
5. ανήκω
6. γειτονεύω
7. το προσόν: το πλεόνασμα
8. τα προσόντα: η περιουσία

Κλίση

    πρόσειμι

Ενεργητικός Ενεστώτας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ πρόσειμι προσῶ προσείην - σύ πρόσει προσῇς προσείης πρόσισθι οὖτος πρόσεστι(ν) προσῇ προσείη προσέστω ἡμεῖς πρόσεσμεν προσῶμεν προσείημεν/προσεῖμεν - ὑμεῖς πρόσεστε προσῆτε προσείητε/προσεῖτε πρόσεστε οὗτοι πρόσεισι(ν) προσῶσι(ν) προσείησαν/προσεῖεν προσέστων / προσέστωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή προσεῖναι προσών προσοῦσα προσόν Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προσῆ/προσῆν - - - σύ προσῆσθα - - - οὖτος προσῆν - - - ἡμεῖς προσῆμεν - - - ὑμεῖς προσῆτε/προσῆστε - - - οὗτοι προσῆσαν - - - Μέσος Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προσέσομαι - προσεσοίμην - σύ προσέσῃ / προσέσει - προσέσοιο - οὖτος προσέσται - προσέσοιτο - ἡμεῖς προσεσόμεθα - προσεσοίμεθα - ὑμεῖς προσέσεσθε - προσέσοισθε - οὗτοι προσέσονται - προσέσοιντο - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή προσέσεσθαι προσεσόμενος προσεσομένη προσεσόμενον Μέσος Αόριστος β' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προσεγενόμην προσγένωμαι προσγενοίμην - σύ προσεγένου προσγένῃ προσγένοιο προσγενοῦ οὖτος προσεγένετο προσγένηται προσγένοιτο προσγενέσθω ἡμεῖς προσεγενόμεθα προσγενώμεθα προσγενοίμεθα - ὑμεῖς προσεγένεσθε προσγένησθε προσγένοισθε προσγένεσθε οὗτοι προσεγένοντο προσγένωνται προσγένοιντο προσγενέσθων / προσγενέσθωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή προσγενέσθαι προσγενόμενος προσγενομένη προσγενόμενον Παθητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προσεγενήθην προσγενηθῶ προσγενηθείην - σύ προσεγενήθης προσγενηθῇς προσγενηθείης προσγενήθητι οὖτος προσεγενήθη προσγενηθῇ προσγενηθείη προσγενηθήτω ἡμεῖς προσεγενήθημεν προσγενηθῶμεν προσγενηθείημεν / προσγενηθεῖμεν - ὑμεῖς προσεγενήθητε προσγενηθῆτε προσγενηθείητε / προσγενηθεῖτε προσγενήθητε οὗτοι προσεγενήθησαν προσγενηθῶσι(ν) προσγενηθείησαν / προσγενηθεῖεν προσγενηθέντων / προσγενηθήτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή προσγενηθῆναι προσγενηθείς προσγενηθεῖσα προσγενηθέν Ενεργητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προσγέγονα προσγεγόνω / προσγεγονώς, προσγεγονυῖα, προσγεγονός ὦ προσγεγόνοιμι / προσγεγονώς, προσγεγονυῖα, προσγεγονός εἴην - σύ προσγέγονας προσγεγόνῃς / προσγεγονώς, προσγεγονυῖα, προσγεγονός ᾖς προσγεγόνοις / προσγεγονώς, προσγεγονυῖα, προσγεγονός εἴης προσγεγονώς, προσγεγονυῖα, προσγεγονός ἴσθι οὗτος προσγέγονε προσγεγόνῃ / προσγεγονώς, προσγεγονυῖα, προσγεγονός ᾖ προσγεγόνοι / προσγεγονώς, προσγεγονυῖα, προσγεγονός εἴη προσγεγονώς, προσγεγονυῖα, προσγεγονός ἔστω ἡμεῖς προσγεγόναμεν προσγεγόνωμεν / προσγεγονότες, προσγεγονυῖαι, προσγεγονότα ὦμεν προσγεγόνοιμεν / προσγεγονότες, προσγεγονυῖαι, προσγεγονότα εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς προσγεγόνατε προσγεγόνητε / προσγεγονότες, προσγεγονυῖαι, προσγεγονότα ἦτε προσγεγόνοιτε / προσγεγονότες, προσγεγονυῖαι, προσγεγονότα εἴητε/εἶτε προσγεγονότες, προσγεγονυῖαι, προσγεγονότα ἔστε οὗτοι προσγεγόνασι(ν) προσγεγόνωσι(ν) / προσγεγονότες, προσγεγονυῖαι, προσγεγονότα ὦσι(ν) προσγεγόνοιεν / προσγεγονότες, προσγεγονυῖαι, προσγεγονότα εἴησαν/εἶεν προσγεγονότες, προσγεγονυῖαι, προσγεγονότα ἔστων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή προσγεγονέναι προσγεγονώς προσγεγονυῖα προσγεγονός Μέσος / Παθητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προσγεγένημαι προσγεγενημένος ὦ προσγεγενημένος εἴην - σύ προσγεγένησαι προσγεγενημένος ᾖς προσγεγενημένος εἴης προσγεγένησο οὖτος προσγεγένηται προσγεγενημένος ᾖ προσγεγενημένος εἴης προσγεγενήσθω ἡμεῖς προσγεγενήμεθα προσγεγενημένοι ὦμεν προσγεγενημένοι εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς προσγεγένησθε προσγεγενημένοι ἦτε προσγεγενημένοι εἴητε/εἶτε προσγεγένησθε οὗτοι προσγεγένηνται προσγεγενημένοι ὦσι(ν) προσγεγενημένοι εἴησαν/εἶεν προσγεγενήσθων / προσγεγενήσθωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή προσγεγενῆσθαι προσγεγενημένος προσγεγενημένη προσγεγενημένον Ενεργητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προσεγεγόνειν - - - σύ προσεγεγόνεις - - - οὖτος προσεγεγόνει - - - ἡμεῖς προσεγεγόνεμεν - - - ὑμεῖς προσεγεγόνετε - - - οὗτοι προσεγεγόνεσαν - - - Μέσος / Παθητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προσεγεγενήμην - - - σύ προσεγεγένησο - - - οὖτος προσεγεγένητο - - - ἡμεῖς προσεγεγενήμεθα - - - ὑμεῖς προσεγεγένησθε - - - οὗτοι προσεγεγένηντο - - -

Ρήμα

πρόσειμι

1. πλησιάζω
2. προσέρχομαι
3. επιτίθεμαι
4. πάω με το μέρος κάποιου
5. προστίθεμαι σε κάποιον ή κάτι
6. τα προσιόντα: τα κέρδη, οι πρόσοδοι

Κλίση

    πρόσειμι

Ενεργητικός Ενεστώτας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ πρόσειμι προσίω προσίοιμι/προσιοίην - σύ πρόσει προσίῃς προσίοις/προσιοίης πρόσιθι οὖτος πρόσεισι(ν) προσίῃ προσίοι/προσιοίη προσίτω ἡμεῖς πρόσιμεν προσίωμεν προσίοιμεν - ὑμεῖς πρόσιτε προσίητε προσίοιτε πρόσιτε οὗτοι προσίασι(ν) προσίωσι(ν) προσίοιεν προσιόντων / προσίτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή προσιέναι προσιών προσιοῦσα προσιόν Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προσῇα/προσῄειν - - - σύ προσῄεις/προσῄεισθα - - - οὖτος προσῄει - - - ἡμεῖς προσῇμεν - - - ὑμεῖς προσῇτε - - - οὗτοι προσῇσαν/προσῄεσαν - - - Ενεργητικός Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ πρόσειμι - προσίοιμι/προσιοίην - σύ πρόσει - προσίοις/προσιοίης - οὖτος πρόσεισι(ν) - προσίοι/προσιοίη - ἡμεῖς πρόσιμεν - προσίοιμεν - ὑμεῖς πρόσιτε - προσίοιτε - οὗτοι προσίασι(ν) - προσίοιεν - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή προσιέναι προσιών προσιοῦσα προσιόν Ενεργητικός Αόριστος β' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προσῆλθον προσέλθω προσέλθοιμι - σύ προσῆλθες προσέλθῃς προσέλθοις πρόσελθε οὖτος προσῆλθε προσέλθῃ προσέλθοι προσελθέτω ἡμεῖς προσήλθομεν προσέλθωμεν προσέλθοιμεν - ὑμεῖς προσήλθετε προσέλθητε προσέλθοιτε προσέλθετε οὗτοι προσῆλθον προσέλθωσι(ν) προσέλθοιεν προσελθόντων / προσελθέτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή προσελθεῖν προσελθών προσελθοῦσα προσελθόν Ενεργητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προσελήλυθα προσεληλύθω / προσελελυθώς, προσελελυθυῖα, προσελελυθός ὦ προσεληλύθοιμι / προσελελυθώς, προσελελυθυῖα, προσελελυθός εἴην - σύ προσελήλυθας προσεληλύθῃς / προσελελυθώς, προσελελυθυῖα, προσελελυθός ᾖς προσεληλύθοις / προσελελυθώς, προσελελυθυῖα, προσελελυθός εἴης προσελελυθώς, προσελελυθυῖα, προσελελυθός ἴσθι οὗτος προσελήλυθε προσεληλύθῃ / προσελελυθώς, προσελελυθυῖα, προσελελυθός ᾖ προσεληλύθοι / προσελελυθώς, προσελελυθυῖα, προσελελυθός εἴη προσελελυθώς, προσελελυθυῖα, προσελελυθός ἔστω ἡμεῖς προσεληλύθαμεν προσεληλύθωμεν / προσελελυθότες, προσελελυθυῖαι, προσελελυθότα ὦμεν προσεληλύθοιμεν / προσελελυθότες, προσελελυθυῖαι, προσελελυθότα εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς προσεληλύθατε προσεληλύθητε / προσελελυθότες, προσελελυθυῖαι, προσελελυθότα ἦτε προσεληλύθοιτε / προσελελυθότες, προσελελυθυῖαι, προσελελυθότα εἴητε/εἶτε προσελελυθότες, προσελελυθυῖαι, προσελελυθότα ἔστε οὗτοι προσεληλύθασι(ν) προσεληλύθωσι(ν) / προσελελυθότες, προσελελυθυῖαι, προσελελυθότα ὦσι(ν) προσεληλύθοιεν / προσελελυθότες, προσελελυθυῖαι, προσελελυθότα εἴησαν/εἶεν προσελελυθότες, προσελελυθυῖαι, προσελελυθότα ἔστων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή προσελελυθέναι προσελελυθώς προσελελυθυῖα προσελελυθός Ενεργητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προσεληλύθειν - - - σύ προσεληλύθεις - - - οὖτος προσεληλύθει - - - ἡμεῖς προσεληλύθεμεν - - - ὑμεῖς προσεληλύθετε - - - οὗτοι προσεληλύθεσαν - - -