ρώμι

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ρώμι < → δείτε τη λέξη ρούμι

Ουσιαστικό

ρώμι ουδέτερο (καθαρεύουσα)

• (παρωχημένο, ποτό) ρούμι

  ※  ἐμβῆκε νὰ πίῃ ἕνα ρώμι νὰ ζεσταθῇ ὁ μαστρο-Παῦλος ὁ Πισκολέτος (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Τα Χριστούγεννα του τεμπέλη, 1896)

  ※  Έλεγεν ο Κομποδήμος βλέπων το ευώδες ρώμι, το οποίον εμοσχοβόλησε θερμότητα και ζωήν (Αλέξανδρος Μωραϊτίδης, Βαρυχειμωνιά, 1891)

  ※  γενική ρωμίου: είχε παραλάβει μεθ' εαυτού φιαλίδιον ρωμίου και ήρχισε να προστρίβη τα μέλη του γέροντος (Αλέξανδρος Μωραϊτίδης, Βαρυχειμωνιά, 1891)

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .