σκαπέτωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σκαπέτωσῐς	αἱ	σκαπετώσεις
γενική	τῆς	σκαπετώσεως	τῶν	σκαπετώσεων
δοτική	τῇ	σκαπετώσει	ταῖς	σκαπετώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σκαπέτωσῐν	τὰς	σκαπετώσεις
κλητική ὦ!		σκαπέτωσῐ		σκαπετώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σκαπετώσει
γεν-δοτ	τοῖν		σκαπετωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκαπέτωσις < → δείτε τις λέξεις σκάπετος και σκάπτω → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

σκαπέτωσις θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή, σε επιγραφή, αμφίβολο) αυλάκωση

  ※  4ος αιώνας πκε, Τροιζήνα, IG.4.823. στίχος 50 (50-51)@inscriptions.packhum.org

  σκαπε[τώσι]-
  [ο]ς τῶι στρώματι καὶ ὁμα̣[λ]ίξιος τοῦ χ[όου […]

Συγγενικά

• σκάπετος

→ και δείτε τη λέξη σκάπτω

Δείτε επίσης

• νέα ελληνικά: σκαπέτι

Πηγές

• σκαπέτωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.