σουρτούκης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	σουρτούκης	οι	σουρτούκηδες
γενική	του	σουρτούκη	των	σουρτούκηδων
αιτιατική	τον	σουρτούκη	τους	σουρτούκηδες
κλητική		σουρτούκη		σουρτούκηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σουρτούκης < (άμεσο δάνειο) τουρκική sürtük < παλαιά τουρκική

Ουσιαστικό

σουρτούκης αρσενικό (θηλυκό σουρτούκω)

• (λαϊκότροπο) αυτός που (συνηθίζει να) σουρτουκεύει αποφεύγοντας τις δεσμεύσεις και τις υποχρεώσεις

Συνώνυμα

• (αλήτης)
• περιπλανώμενος
• σουλατσαδόρος

Συγγενικά

• σουρτούκα
• σουρτούκεμα
• σουρτουκεύω

Μεταφράσεις

    σουρτούκης

αγγλικά : gadabout (en), rover (en)