σπέκουλα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σπέκουλα	οι	σπέκουλες
γενική	της	σπέκουλας	των	σπεκουλών
αιτιατική	τη	σπέκουλα	τις	σπέκουλες
κλητική		σπέκουλα		σπέκουλες
Κατηγορία όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σπέκουλα < σπεκουλ(άρω) + κατάληξη θηλυκού -α (αναδρομικός σχηματισμός)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈspe.ku.la/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σπέ‐κου‐λα

Ουσιαστικό

σπέκουλα θηλυκό

1. η κερδοσκοπία

   ≈ συνώνυμα: σπεκουλάρισμα, σπεκουλάτσια

2. προσπάθεια να εκμεταλλευτεί κάποιος μια ευκαιρία, ιδίως στην πολιτική

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη σπεκουλάρω

Μεταφράσεις

    σπέκουλα

γαλλικά : spéculation (fr)