σπαρταρίζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

σπαρταρίζω < σπαρταρώ + -ίζω < αρχαία ελληνική ἀσπαίρω (με επίδραση της λέξης λαχταρώ) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *spʰer- (τινάζομαι, πηδώ)

Ρήμα

σπαρταρίζω

• άλλη μορφή του σπαρταρώ

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	σπαρταρίζω	σπαρτάριζα	θα σπαρταρίζω	να σπαρταρίζω		σπαρταρίζοντας
β' ενικ.	σπαρταρίζεις	σπαρτάριζες	θα σπαρταρίζεις	να σπαρταρίζεις	σπαρτάριζε
γ' ενικ.	σπαρταρίζει	σπαρτάριζε	θα σπαρταρίζει	να σπαρταρίζει
α' πληθ.	σπαρταρίζουμε	σπαρταρίζαμε	θα σπαρταρίζουμε	να σπαρταρίζουμε
β' πληθ.	σπαρταρίζετε	σπαρταρίζατε	θα σπαρταρίζετε	να σπαρταρίζετε	σπαρταρίζετε
γ' πληθ.	σπαρταρίζουν(ε)	σπαρτάριζαν σπαρταρίζαν(ε)	θα σπαρταρίζουν(ε)	να σπαρταρίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		σπαρτάρισα	θα σπαρταρίσω	να σπαρταρίσω		σπαρταρίσει
β' ενικ.		σπαρτάρισες	θα σπαρταρίσεις	να σπαρταρίσεις	σπαρτάρισε
γ' ενικ.		σπαρτάρισε	θα σπαρταρίσει	να σπαρταρίσει
α' πληθ.		σπαρταρίσαμε	θα σπαρταρίσουμε	να σπαρταρίσουμε
β' πληθ.		σπαρταρίσατε	θα σπαρταρίσετε	να σπαρταρίσετε	σπαρταρίστε
γ' πληθ.		σπαρτάρισαν σπαρταρίσαν(ε)	θα σπαρταρίσουν(ε)	να σπαρταρίσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω σπαρταρίσει	είχα σπαρταρίσει	θα έχω σπαρταρίσει	να έχω σπαρταρίσει
β' ενικ.	έχεις σπαρταρίσει	είχες σπαρταρίσει	θα έχεις σπαρταρίσει	να έχεις σπαρταρίσει
γ' ενικ.	έχει σπαρταρίσει	είχε σπαρταρίσει	θα έχει σπαρταρίσει	να έχει σπαρταρίσει
α' πληθ.	έχουμε σπαρταρίσει	είχαμε σπαρταρίσει	θα έχουμε σπαρταρίσει	να έχουμε σπαρταρίσει
β' πληθ.	έχετε σπαρταρίσει	είχατε σπαρταρίσει	θα έχετε σπαρταρίσει	να έχετε σπαρταρίσει
γ' πληθ.	έχουν σπαρταρίσει	είχαν σπαρταρίσει	θα έχουν σπαρταρίσει	να έχουν σπαρταρίσει

Μεταφράσεις

    σπαρταρίζω

→ δείτε τη λέξη σπαρταρώ